Ashwagandha (żeń-szeń indyjski, witania ospała) – zastosowanie i właściwości

Ashwagandha to roślina z rodziny psiankowatych. Wraz z popularyzacją medycyny ajurwedyjskiej zyskuje coraz większą sławę. Nazywana bywa także witanią ospałą, indyjskim żeń-szeniem, śpioszynem lekarskim czy wiśnią zimową. Składniki odżywcze, znajdujące się w owocach i korzeniu tego krzewu, mają zastosowanie w leczeniu wielu chorób. Ashwagandha ma korzystny wpływ na ogólny stan organizmu. Wspomaga terapię zaburzeń psychicznych, dolegliwości bólowych, wzmacnia odporność, zwiększa libido, a nawet poprawia liczebność i żywotność plemników.

Ashwagandha – co to jest?

Ashwagandha to krzew, który naturalnie występuje głównie na terenie południowo-wschodniej Azji, w krajach wokół Morza Śródziemnego, w Afryce, a nawet w Australii. Zalicza się ją do roślin adaptogennych, czyli takich, które regulują poziom stresu, zmniejszają poziom zmęczenia, a także wzmacniają układ nerwowy i immunologiczny.

Składnikami aktywnymi witani ospałej są głównie witanolidy, mające właściwości przeciwbakteryjne i antynowotworowe, oraz glikowitanolidy, które odpowiadają za działanie adaptogenne. Występują w niej także m.in. flawonoidy, kumaryny i saponiny.

Za główne surowce, wykorzystywane w suplementach diety, uznaje się owoce oraz korzenie Ashwagandhy. Żeń-szeń indyjski znajduje coraz szersze zastosowanie w leczeniu wielu chorób i dolegliwości. Badania prowadzone w Indiach wykazały, że może nawet hamować wzrost nowotworów i wspomagać organizm w trakcie chemioterapii.

Ashwagandha – jej rola w organizmie

Ashwagandha przez wielu uznawana jest za cudowny środek. Trudno się temu dziwić, skoro wykazuje tak szerokie spektrum działania:

•       wspomaga terapię stanów lękowych i depresyjnych,
•       wspomaga leczenie bezsenności,
•       łagodzi objawy okołomenopauzalne,
•       podnosi libido i poprawia żywotność plemników,
•       łagodzi dolegliwości bólowe pleców i szyi,
•       wspomaga leczenie zapalenia stawów,
•       jest silnym antyoksydantem,
•       działa przeciwgrzybiczo i przeciwbakteryjnie,
•       wzmacnia układ nerwowy i odpornościowy,
•       stanowi bogate źródło żelaza,
•       wspiera leczenie neuropatii cukrzycowych,
•       może wspierać leczenie choroby Alzheimera,
•       może wspierać organizm w trakcie chemioterapii.

Ashwagandha – odpowiednia dawka

Dawkowanie Ashwagandhy zależy m.in. od postaci, w jakiej występuje. Najpopularniejszą formą są kapsułki oraz proszek do samodzielnego przygotowania naparu. Najczęściej zaleca się stosowanie żeń-szenia indyjskiego dwa razy na dobę. 1-2 łyżeczki sproszkowanego korzenia lub liści w postaci maceratu lub 300-500 mg gotowego ekstraktu. Można także spotkać witanię ospałą w formie kropli, które należy stosować podjęzykowo, aplikując kilka i przytrzymując przez chwilę przed połknięciem.

Czas suplementowania Ashwagandhy jest dość długi. Zaleca się regularne jej stosowanie przez 8 tygodni, następnie miesiąc przerwy i powrót do przyjmowania suplementu. Warto pamiętać, że ekstrakty z żeń-szenia indyjskiego mogą działać drażniąco na błonę śluzową żołądka. Z tego względu należy ją zażywać po posiłku.

Skutki uboczne zbyt dużych dawek Ashwagandhy

Ashwagandha stosowana w odpowiednich ilościach jest substancją bezpieczną. Szczególną ostrożność powinny jednak zachować osoby z chorobami tarczycy, przyjmujące leki nasenne, antydepresyjne i przeciwpadaczkowe, a także na ciśnienie i cukrzycę. Przed rozpoczęciem suplementacji warto skonsultować się ze specjalistą.

Nadmierne spożycie Ashwagandhy może prowadzić do zaburzeń żołądkowo-jelitowych, wymiotów, wysypki, a nawet do poronienia. Z tego względu Ashwagandha nie powinna być stosowana u kobiet w ciąży, karmiących i dzieci.